یکی از اساسی ترین کمبودها و نقصان هایی که اپوزیسیون جمهوری اسلامی در مدت این سالهای مبارزه برای دموکراسی،فراروی خویش حس کرده،همان نبود یک رسانه ملی و ایرانی هست که هدفش پیشبرد اهداف و آرمانهای ملی،میهنی باشد و نه خدمت به سیاستهای این و آن وزارت خارجه کشورهای مقتدر و فرصت طلب.
شاید نوشتن و گفتن درباره بی بی سی فارسی و صدای آمریکا دیگر لوس شده باشد و اهداف و جهت های این رسانه ها و سیاست های اعمال شده از سوی اینان روشن تر از هر ابهامی در برابر چشمان و ذهن تحلیل گر ما سوسو میزند و نیازی به نوشتار و توضیح واضحات نیست.
در این مدت حدود یک ماهی که از جنبش اتحاد نیروها برای اقدام جهت آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی در فضای مجازی میگذرد ما شاهد دو نمای متفاوت از این حرکت بوده ایم.یک نما که همانا در میان نیروهای ازادیخواه جاری در فضای مجازی و حقیقی(البته بدون انعکاس در رسانه های فارسی زبان معظم!) پررنگ بود که شاید وجود 3200 نامه و نوشتار و پیام در همین حیطه با کد 2011HR8712 شاهدی بر این مدعا باشد.این عدد شاخصی روشن هست بر میزان استقبال از این طرح که طبعا بانی آن برای هر آزادیخواه حقیقی خیلی مهم نیست من باشم یا مخالف بنده!
ولی نمای دیگر در حقیقت همان "بی نمایی" این حرکت ازسوی رسانه هایی هست که وابسته به دستگاههای سیاست گزاری امریکا ، بریتانیا و... هستند اتفاقا در دوسوی یک حقیقت،هم به تازگی انگشت اتهام بسیارانی از نیروهای دموکراسی خواه را به سمت خود نشانه رفته دیدند و هم از سوی دیگر هیچ حمایتی در حد یک خط خبر هم از یک حرکت به سود "زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران" اشاعه و انعکاس ندادند که هیچ به اندازه یک نامه فورمالیته امثال گنجی که جز خودش کسی از آن طرفی نمی بست هم خبری از این رسانه ها شنیده نشد!!
خب برای یک جستجوگر خبر که با بیطرفی در فضاهای خبری ، جوینده تحولات سیاسی پویندگان اجتماعی می باشد وزن سیاسی خبرها مهم نیست که مهمتر محتوی وزن اجتماعی می باشد ولی وقتی با جستجو در لابلای خطوط سیاسی، نام رضا پهلوی را در صدر این حرکت ببینیم (هرچقدر خود ایشان بخواهد نامش را از صدر به زیر کشد شاید انعکاس خبری آن در رسانه ها به صدر رود!!!!) ،چیزی که پرواضح و مبرهن میباشد جهت دار بودن بدون تردید تمام اتاق های خبر رسانه های فارسی زبان غیر ملی و غیر ایرانی هست!
بحث فوق در اینجا قابل تامل هست و تحلیل جدا می طلبد که قطعا حائز اهمیت هست.ولی چیزی که باید برای نیروهای دموکراسی خواه دقیق و مهم انگاشته شود همان قدرت و پتانسیلی هست که فضای مجازی به نیروهای آزادیخواه فارغ از زنده باد و مرده بادهای رایج سیاسی می دهد که باید با تشکیل شبکه های منسجم انسانی و زنجیره های مستحکم اندیشه ها و تفکر های مختلف و مختلط به استفاده بهینه از این پتانسیل بزرگ بالقوه و بالفعل شده تمام این توان همت گماریم و به این اصل ایمان داشته باشیم که کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من.هر چند سالهاست نبود یک رسانه ملی دیداری شنیداری حرفه ای،که منعکس کننده تمام خواستها و رنگهای سیاسی و بازتاب دهنده همه مسیرهایی باشد که به آزادی ایران و منافع ایرانی و ملی مردمان ایرانشهر باشد کاملا حس می شود و کم کاری ایرانیان برون مرزی بخصوص آنها که از استطاعت مالی بهره مندند قابل بازخواست از جنبه ملی و میهن پرستانه هست.
باید بدانیم و پایند به این اصل باشیم که حقوق بشر گزینشی نیست و تمام اندیشه ها و خواست های سیاسی متکثر باید برای آرمانها و اصول واحد و مشترک که تمام انسانها را حول یک محور نگاه می دارند از کثرت بسمت وحدت سوق پیدا کنند و هیچ خط قرمزی را در اندیشه دیگران حائلی برای حرکت ما بسوی استقرار حقوق بشر و آزادی های به رسمیت شناخته شده انسانی در اساسنامه جهانی حقوق انسانها ، قرار ندهیم .
مسئله زندانیان سیاسی و عقیدتی و نقض حقوق اینان پدیده ای هست که از سالیان دراز و حتی بزرگتر از سن و سال حقیر نظام اسلامی مورد توجه مدافعان حقوق انسانی بوده و با حلول نکبت اسلامی 57 این پدیده زندانیان سیاسی و عقیدتی به بلوغی استثنایی رسید که غول شکنجه و تفتیش و ارعاب و اقرارگیری های ساختگی ،حاصل این بلوغ نامیمون،از چراغ جادوی انقلاب 57 به بیرون جست و برای حرکت بسوی آرمانشهری حقیقی و قابل حصول،صد البته حرکت در کنار هم به سمت استیفای حقوق دگر اندیشان و دربندان سیاسی می تواند سنگ بنای مستحکمی باشد برای برقراری یک جامعه ازاد و دموکرات که مردم سالاری حقیقی را نمایانگر باشد.
و در این راه نمی توان دل بست که رسانه ها و صداهایی که آرمانشان انعکاس فریاد فروخفته موجهای دموکراسی خواه نیست بلکه اجرای سمعا و طاعتا فرمایشات و منویات وزارت خارجه دول متبوع اینان هست.
و ما به مدد تکنولوژی های نوین و ارتباطات مجازی که در خبر رسانی مصداق "کن فیکون " می باشد باید در راستای جریان یافتن صحیح اخبار و کنشهای سیاسی در جامعه ایرانی و میان پویندگان سیاسی همان نقش "هر فرد یک رسانه " را ایفا کنیم و در این راه اهتمام ورزیم.چیزی که قبلا و در جریان جنبش سبز چهره های شاخص این جنبش مثل موسوی و کروبی به آن اشاره داشتند و در گزارش اخیر شاهزاده رضا پهلوی در مورد مراحل اجرایی شکایت نامه جهت اقدام برای آزادی زندانیان سیاسی- عقیدتی در ایران – تاکیدی دوباره و مهم شده است.
"در اینجا فرصت را غنیمت می شمارم تا از همکاری صمیمانه وبگاه اجتماعی بالاترین سپاسگزاری نمایم. همچنین از وبگاه کلمه و هرانا که اطلاعات مربوط به زندانیان سیاسی- عقیدتی و موارد نقض حقوق بشر در ایران را در دسترس عموم قرار می دهند کمال تشکر را دارم.
در پایان، باید به این نکته نیز اشاره نمایم که عده ایی از عدم انتشار این شکایت نامه توسط رسانه های خبری فارسی زبان معروف اعلام نارضایتی کرده اند، هم میهنانم، فراموش نکنیم که ما خود رسانه ایم..."
کوشان
No comments:
Post a Comment